New Makerspace opened at Hanze University › Campus Groningen

New Makerspace opened at Hanze University

New Makerspace opened at Hanze University

New Makerspace opened at Hanze University

Thu, 22 September 2022

The Hanze University has created a new innovative hotspot: the Hanze Makerspace in the Van DoorenVeste at Zernike Campus. Read more on this makerspace in the Dagblad van het Noorden (in Dutch). 

Alsof de scifi-serie Westworld bij de Hanzehogeschool is ondergebracht. Makerspace is een handenarbeidlokaal voor gevorderden

Studenten vinden er de allermodernste 3D-printer, maar ook een simpel figuurzaagje ontbreekt niet in de zogeheten Makerspace van de Hanzehogeschool, oftewel een handenarbeidlokaal voor gevorderden.

Het ruikt er naar nieuw. Alles is vers en fris in de VanDoorenveste aan de Hanzehogeschool dat vanaf dinsdag officieel de Hanze Makerspace, een werkplaats tjokvol gevuld met de allerlaatste snufjes en gadgets voor de creatieve student en scholier, huisvest.

Een handenarbeidlokaal dus? Waarom zeggen ze dat dan niet gewoon? Nou, dit exemplaar is een tikkeltje groter dan de doorsnee werkplaats: 600 vierkante meter om precies te zijn. En het lokaal staat tussen 9 uur ’s ochtends en 21 uur ’s avonds open voor iedereen: studenten, docenten, medewerkers, maar ook belangstellenden van buiten. Dan maakt het ook nog geen bal uit of hun project wel of niet werkgerelateerd is.

De nieuwste 3D-printers en virtual reality

Ayla Bolt (18) uit Appingedam draagt een virtualrealitybril, haar handen die twee bedieningspanelen vastklemmen, bewegen snel op en neer. Op een breed scherm zijn de resultaten te zien: een virtueel zwaard à la een lightsaber van Darth Vader doorklieft met groot gemak kubussen. ,,Vet ziek”, luidt het oordeel van de studente die door stom toeval de werkplaats binnenliep.

Zo ziet coördinator Kjell Neumann het graag: studenten die gegrepen worden door de techniek. ,,Een Makerspace moet juist heel open en toegankelijk zijn. Daarom zijn we ook van negen tot negen geopend. Dan maakt het niet uit of je hier met een privéproject aan de slag wil of dat je met een opdracht van school bezig bent. We willen mensen enthousiast maken voor de techniek. Er is hier van alles mogelijk: naaiatelier, metaalbewerking, videografie, elektronica en virtual reality. Een team met medewerkers en studenten van de vier technische opleidingen in dit gebouw is hier dagelijks aanwezig om mensen desgevraagd te begeleiden.’’

Een van hen is Aaron Laanstra (21), tweedejaarsstudent elektronica, uit Zevenhuizen. Hij is druk bezig met het in elkaar zetten van een – zoals hij het noemt – simpel circuitje. Hij drukt op een knopje en een rij lampjes flikkert felrood. ,,De belangstelling voor de techniek was er altijd al. Mijn vader verkocht versterkers. Die sloopte ik eerst met een hamer. Daarna haalde ik ze met een schroevendraaier uit elkaar. Uiteindelijk begon ik ze te repareren.’’

Wordt Westworld werkelijkheid?

De werkplaats is rijkelijk uitgerust met allerlei gereedschap. Niet alleen hamers, maar ook de nieuwste 3D-printer. Neumann blijft stiltaan voor een wonderlijk apparaat dat op een soort oven lijkt waarin je heel goed een cavia kan cremeren. Studenten doopten het apparaat ‘Big Dippy Printer’ (Dippy voor intimi). ,,Het is een hars-printer’’, legt Neumann uit. ,,De bodem is bedekt met een laagje vloeistof en de printer trekt als het ware de figuur uit de hars.’’

Zoiets als Westworld (scifi-serie waarin griezelig echte androïden aan het moorden slaan)? Hij knikt al is het aarzelend. ,,Zoiets.’’

Een zeppelin, maar dan niet zoals de Hindenburg

John Rodrigues (21) uit Zimbabwe en Hammad Akhtar (20) uit Dubai werken aan een zeppelin, bestaande uit een tiental met helium gevulde oranje ballonnen. De studenten electrical engineering sluiten niet uit dat hier het fundament voor een groene transportmethode wordt gelegd. Rodrigues: ,,Nou maar hopen dat deze niet zoals de Hindenburg eindigt.’’

De Duitse Ellie Bachmaier (22) zit met een meetlint om haar nek achter een naaimachine die de bijnaam ‘Chansey’ heeft gekregen. De studente game design begeleidt het naaiatelier. ,,Mijn moeder was een naaister. Ik leerde het van haar. Ik heb nogal lange benen EN niet alle kleren pasten mij. Dus moest ik wel zelf aan de slag.’’ Haar laatste creatie, een olijfgroene jurk, hangt om een paspop die ‘Bertha’ heet. ,,We geven alles een naam’’, legt ze uit. ,,Hoewel, we zijn de planten vergeten.’’

Bron artikel: dvhn.nl
Foto: John Rodrigues (21) uit Zimbabwe werkt aan een zeppelin. Foto: Jan Willem van Vliet